Bauwien van der Meer studeerde aan het Koninklijk Conservatorium bij Sasja Hunnego, die haar nog steeds coacht. Daarnaast neemt Bauwien les bij Gemma Visser. Haar Master’s haalde ze aan de Nieuwe Opera Akademie. Voor deelname aan de postmasteropleiding van het VocaalLAB kreeg ze een beurs van het Prins Bernhard Cultuurfonds. Bauwien van der Meer volgde masterclasses bij onder meer Claron McFadden, Barbara Hannigan, Olaf Bär, Jard van Nes en Rudolf Jansen.

Bauwien van der Meer zingt vooral veel hedendaagse muziek en met name muziektheater en opera, in binnen- en buitenland: In het Holland Festival 2011 zong zij de titelrol in The Cricket Recovers van Richard Ayres in een regie van Pierre Audi met het Asko/Schoenberg ensemble onder leiding van Etienne Siebens. Op de Ruhrtriënnale van 2009 (Willy Decker intendant) zong ze in Autland van Sergej Newski de rol van Klara; ze vertolkte een hoofdrol (Bärin) in de première van de opera Colourful Penis van Maria de Alvear op het Dresden Festival of Contemporary Music met ensemble Klangart (2008). Ter ere van zijn zeventigste verjaardag zong ze in Louis Andriessens De Staat met het Nederlands Blazers Ensemble tijdens de BBC Proms in de Royal Albert Hall (2009). Zij zong ook enige premières van werken van Daan Manneke. Schönbergs Pierrot Lunaire voerde ze onlangs uit met Ensemble 88. Deze uitvoering is te beluisteren op youtube. Maar ook zingt zij samen met het vocaal kwartet Quatre Bouches het concert- en oratoriumrepertoire.

David Greco heeft zich als oratrium en opera zanger op de kaart gezet in Australie en Europa en dan speciaal in het barok en klassieke repertoire.
Sinds zijn debuut bij het Australian Brandenburg Orchestra in 2005 met werken van Händel en J.S.Bach, kreeg hij bekendheid als vertolker van de late Duitse barok.
Later dat jaar trad hij samen met Dame Emma Krikby als solist op.

Zijn solisitsch optreden zorgde ervoor dat hij met de beste ensembles in Australië kon optreden. Zo zong hij bij het Australian Chamber Orchestra o.l.v. Richard Tognette de Mis in C minor van Mozart en met het Sydney Symphony Orchestra La Rondine (Perichaud) van Puccini o.l.v. Gianluigi Gelmetti.
Na twee jaar verbonden te zijn geweest aan de Opera Australia, zong hij Die Zauberflöte (Papageno) en Le Nozze di Figaro (Antonio) bij de Pacific Opera in 2003.
Hij maakte zijn debuut op het Festival d’ Aix-en-Provence,(Frankrijk) in Alcest (Oracle) van Gluck met het Freiburg Barockorchester o.l.v. Ivor Bolton.

Gespecialiseerd in de Barok opera, gaf hem de gelegenheid om regelmatig met de Autralian Baroque opera company Pinchut Opera op te treden. Hij zong daar de rollen van Dardanus / Rameau, David & Johanthan/ Charpentier, L’Orfeo/ Monteverdi en Idomeneo/Mozart.
In 2009 zong hij tijdens zijn Italiaanse debuut aan het Teatro Comunale Modena in Agrippina (Pallente) van Händel.

Verder vocale training bracht hem naar Europa waar hij zijn studie opera en oude muziek bij de bas Peter Kooij en counter-tenor Michael Chance aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag voltooide.

In 2012 was hij te horen in de Elias / Mendelssohn en tijdens een tournee met de Johannes Passion van J.S. Bach o.l.v. Ton Koopman met het Amsterdam Baroque Orchestra & Choir.

De van oorsprong Armeense sopraan Ruzanna Nahapetjan begon haar muziekopleiding in haar geboorteland aan het Music Pedagogical College Yerevan en studeerde koordirectie aan zowel het Jerevan State Conservatory als de Estonian Academy of Music in Tallinn. Zij vervolgde haar opleiding in de Verenigde Staten aan het Cambellsville Music College in Kentucky.

Na afronding van haar opleiding in de VS studeerde zij verder aan het Sweelinck Conservatorium bij Lucia Meeuwsen en Margreet Honig. Masterclasses volgde zij bij onder meer Jard van Nes, Maarten Koningsberger en Noelle Barker. Interpretatielessen kreeg zij van Claron McFadden, Max van Egmond en Philip Curtis en operacoaching onder leiding van Jan Slothouwer.

Ruzanna Nahapetjan heeft samengewerkt met dirigenten als Andres Mustonen, Rob Vermeulen, Charles de Wolff, Roy Goodman, Daniel Reuss en Jan-Willem de Vriend. Als soliste is Ruzanna te horen geweest met orkesten als het Concertgebouw Kamerorkest, het Promenade Orkest, het Philharmonia Amsterdam, Continuo Rotterdam en het Brabants Muzyk Collegie. Bij Bachkoor Holland heeft zij solistische medewerking verleend, onder meer bij cantate 187 ‘Es wartet alles auf dich’ van J.S. Bach en het ‘Utrechter Te Deum’ van Händel.

Seizoen 2006 – 2007 was zij onder andere uitgenodigd in het Concertgebouw als soliste bij het Liszt Ferenc Chorus onder leiding van Peter Scholcz voor de wereldpremière van recent ontdekte muziek van Michael Haydn en heeft zij opgetreden tijdens het gerenommeerde ‘Lentefestival’ in Boedapest met werken van onder anderen Franz Liszt. Daarnaast is zij in 2007 een aantal keren solistisch te zien en te beluisteren geweest tijdens TV-optredens voor de Evangelische Omroep.

De laatste jaren heeft zij zich aan haar passie voor het oratoriumrepertoire gewijd en is zij onder meer te horen geweest in:
‘Requiem’ (Duruflé), ‘Samson’, ‘Judas Maccabaeus’ en ‘Gloria in Bes’ (Händel), ‘Johannes Passion’ en ‘Magnificat’ (Bach), ‘Gloria’ (Vivaldi), ‘Mis in c’ (W.A. Mozart), ‘Stabat Mater’ (Pergolesi), ‘Stabat Mater’ (J. Haydn), ‘King Arthur’ (Purcell), ‘Oratorio de Noël’ (Camille Saint-Saëns).

In het kader van het European Orchestra Festival heeft zij in mei 2009 gezongen in de ‘Vierde Symfonie’ van G. Mahler. Hetzelfde seizoen maakte zij een tournee langs verschillende podia in Estland.

In seizoen 2011 en 2012 is Ruzanna in Nederland te horen geweest in de ‘Grosse Messe’ (W.A. Mozart), ‘Vespers’ (M. Haydn), ‘Stabat Mater’ (A. Dvorak), ‘Matthäus Passion’ en ‘Weihnachts Oratorium’ (J.S. Bach), ‘Krönungsmesse’ (Mozart), ‘Messiah’ (Händel), ‘Die letzten Dinge’ (Spohr) en recitals met liedrepertoire.

Ruzanna maakt deel uit van het barokensemble Con Calore en heeft een duo met pianist Jeroen Sarphati en met de Armeense zangeres Lilit Sati. Daarmee brengt zij klassiek repertoire, Oosteuropese muziek, Armeense liederen en gewijde muziek uit haar geboorteland Armenie.

Martine Straesser begon haar opleiding aan het Sweelinck conservatorium te Amsterdam waar ze studeerde bij Charles van Tassel.
Vervolgens studeerde zij twee jaar aan de Royal Scottish Academy te Glasgow waar ze haar Masters degree in opera behaalde. Hierna was ze een seizoen lid van de operastudio Nederland (2000).

Al tijdens haar studie maakte Martine haar operadebuut in “ Il trionfo di Camilla” van Bononcini, een productie van het festival oude muziek o.l.v. Jos van Veldhoven .In Engeland en Schotland was zij te horen in o.a. Carmen,le nozze di Figaro en Haensel und Gretel.
In Nederland zong zij rollen in The rape of Lucretia (olv Richard Bradshaw) Oresteia van Xenakis en Phillip Glass` Akhnaton (Muziektheater Holands diep).
Bij de Nederlandse opera was Martine te horen in Writing to Vermeer van Louis Andriessen (in Amsterdam en New York) en Reves d` un Marco Polo van Claude Vivier (in de regie van Pierre Audi).

Martine zong de rol van Mrs, Quickly in Verdi` s Falstaff in een productie die een aantal theaters in Italië aandeed waaronder het befaamde Teatro Reggia di Parma.
In 2006 was zij te zien als Witwe Begbick in Mahagonny van Kurt Weill (opera aan het ij) en als de moeder in de opera Mavra van Strawinsky (opera zuid).

Op het concertpodium zong Martine o.a. bij het Brabants orkest (three shakespeare songs van Ton de Leeuw en Die Fledermaus) en de Nederlandse Bachvereniging (Isreal in Egypt o.l.v. Paul mc Creesh) en verder bij orkesten als Holland Symfonia en het Gelders orkest. In 2006 zong zij in het Concert-gebouw Amsterdam haar eerste Verdi Requiem.

Het afgelopen seizoen was zij twee keer te gast bij Opera Zuid, als La Frugola in Il Tabarro van Puccini en als Dorothee in Massenets Cendrillon.
Martine is een veelgevraagd soliste bij diverse oratoriumverenigingen in het land en heeft daarin een breed repertoire opgebouwd dat reikt van Bach tot Britten.