Elma van den Dool, sopraan, geboren te Culemborg, volgde haar zangopleiding aan het Sweelinck Conservatorium te Amsterdam en de Hogeschool van de Kunsten te Utrecht, waar zij het diploma Uitvoerend Musicus behaalde. Zij studeerde bij Erna Spoorenberg, Jelle Draijer, Henny Diemer en volgde masterclasses bij Elisabeth Grümmer, Elisabeth Schwarzkopf en Arlène Auger.

Haar repertoire omvat zowel oratorium, opera en liederen als modern repertoire, waarmee ze zowel in binnen- als buitenland optreedt.

Zo zong zij in San Malo en in Düsseldorf het Stabat Mater van Dvorak en het Requiem van Verdi. In Italië, Luxemburg en België diverse oratoria. In eigen land soleert zij regelmatig in de Passionen van Bach, de Schöpfung, de Messiah enz. Zij heeft hoofdrollen vertolkt in opera’s van Verdi, Donizetti en Bellini. Ook heeft zij enige malen ‘The Telephone’ van Menotti uitgevoerd.

Met Jaap van Zweden en het Concertgebouworkest trad zij op in ‘Der Schauspieldirektor’ van Mozart; met Hans Vonk in ‘L’Infinito’ van Tristan Keuris bij de opening van het K&W gebouw te Utrecht; met Peter Eötvos in ‘Les Noces’ van Stravinsky in Vredenburg; in 1999 zong zij het Magnificat van Joep Franssens onder Tonu Kaljuste en het Radio Philharmonisch Orkest en met het Noordhollands Philharmonisch Orkest ‘L’enfant et les sortilèges’ van Ravel. In 2002 vertolkte zij een rol in de ‘Engelprozession’ van Stockhausen. In 2005 zong zij in het Concertgebouw Amsterdam en in Brussel een solo in “IMA” van Peter Eötvös, onder leiding van de componist zelf en in 2007 vertolkte zij de Erste Edelknabe in Wagners “Lohengrin”, onder leiding van Jaap van Zweden.

Regelmatig geeft zij liedrecitals met haar echtgenoot Corné Mooibroek als pianist. Tevens concerteert zij regelmatig met ensemble Fioretto o.l.v. dirigent Thijs Kramer.

In twee moderne composities van Nederlandse componisten is speciaal voor Elma van den Dool’s stem een partij geschreven, te weten in ‘Loflied op de Wijsheid’ van Maurice Pirenne en ‘Duizend jaren, één seconde’ van haar broer Jacques van den Dool.

Tenslotte verleent zij vaak haar medewerking aan radio- en cd-opnames voor diverse omroepen.

Arco Mandemaker studeerde hoofdvak zang aan het Rotterdams Conservatorium bij Sylvia Schlüter en Maarten Koningsberger en hoofdvak koordirectie bij Barend Schuurman. Naast zijn conservatoriumopleiding nam hij deel aan masterclasses van onder anderen Barbara Bonney, Hans-Peter Blochwitz, Carolyn Watkinson, Margreet Honig en Ian Bostridge. Na zijn zangstudie specialiseerde hij zich in de barokke uitvoeringspraktijk bij Howard Crook. Op dit moment wordt hij gecoacht door Jard van Nes.

Arco ontwikkelde zich tot een veelzijdig zanger met een repertoire dat alle stijlperioden omvat. Zo was hij ondermeer te horen in de Johannes- en Matthäus-Passion van Bach, de oratoria van Händel, Haydn en Mendelssohn-Bartholdy, Le Roi David van Honegger, het Requiem van Mozart, King Arthur van Purcell, de Petite Messe Solennelle van Rossini.

Als liedzanger verzorgde hij recitals met liederen van ondermeer Beethoven, Britten, Dowland, Haydn, Mozart, Schubert, Schumann, Wieck en Wolf.
In het voorjaar van 2010 maakte hij zijn debuut met het repertoire van de grote Italiaanse operacomponisten: Bellini, Donizetti, Puccini, Rossini, Tosti en Verdi.

In 2005 richtte hij de stichting “Musica Inaudita” op, een stichting die zich bezighoudt met de uitvoering van “ongehoorde” muziek. Tevens werd hij artistiek leider en dirigent van het professionele “Gombert Consort” en het semiprofessionele “Schütz Vocaal Ensemble”.

De Nederlandse bariton Berend Eijkhout (1989) studeert aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag, bij Frans Fiselier en Gerda van Zelm. Daarnaast volgde hij lessen bij Frans Huijts, Johannette Zomer, Albert Bonnema en Michael Chance.

Berend verleent regelmatig zijn solistische medewerking aan concerten. Op zijn repertoire staan onder andere de missen in b-klein (Hohe Messe) en A-groot, Johannespassion, Weihnachtsoratorium en diverse cantates van Bach, de Requiems van Mozart en Fauré, Petite Messe Solennelle van Rossini en Messiah van Händel. Zijn debuut in Haydns Schöpfung was met het Orkest van de Achttiende Eeuw o.l.v. Marcus Creed. Ook werkte hij met dirigenten als Peter van Heyghen, Quentin Clare, Béni Csillag en Gilles Michels.

In de zomer van 2015 was Berend te horen als Figaro in de Barbier van Sevilla, bij het Franse Opéra Mosset. Hij is verbonden aan het nieuwe operagezelschap B.O.O.M!, waarmee hij Conte zingt in een verkorte versie van Le Nozze di Figaro. In het najaar van 2015 was hij understudy bij Opera2day voor de rol van Oom in de nieuw gecomponeerde opera Mariken in de tuin der Lusten, van Calliope Tsoupaki.

De Nederlandse tenor Dolf Drabbels studeerde solozang aan het ArtEZ conservatorium in Arnhem bij Harry van Berne. Hij volgde masterclasses bij Roberta Alexander, David Wilson Johnson en Beryl Foster. Tegenwoordig wordt Dolf Drabbels gecoacht door Hanneke de Wit.

Inmiddels is Dolf Drabbels een veelgevraagd solist en hij heeft gewerkt met de vooraanstaande dirigenten Daniel Reuss, Klaas Stok, Etienne Siebens en Jan Willem de Vriend.

Verder heeft hij zich bekwaamd als ensemblezanger en zingt regelmatig in gerenommeerde ensembles zoals Cappella Amsterdam o.l.v Daniel Reuss, Amsterdam Baroque Choir o.l.v Ton Koopman, het Nederlands Kamerkoor o.l.v. Peter Dijkstra en het Groot Omroep Koor.

Een greep uit het repertoire van Dolf Drabbels omvat de missen en het Requiem van W.A. Mozart, de cantates en de passies van J.S. Bach, de Messiah van G.F. Händel, de missen van L. van  Beethoven en verschillende werken van J. Haydn. Ook is Dolf Drabbels thuis in het liederenrepertoire van de componisten F. Schubert, R.Schumann, G. Fauré en F. Poulenc.

Op 25 maart 2018 maakt Dolf Drabbels zijn debuut als solist bij Holland Baroque in het Orgelpark te Amsterdam.

Bariton Willem de Vries studeerde in 2000 af aan het Conservatorium van Amsterdam bij Margreet Honig. Daarna volgdehij lessen bij Dietrich Fischer-Dieskau, Thomas Quasthoff, Graham Johnson, Jard van Nes, Rudolf Jansen, Udo Reinemann en Maarten Koningsberger.

Willem de Vries zong rollen in Monteverdi’s L’Orfeo en Purcells The Fairy Queen in een regie van David Prins. In een produktie van de Opera Studio van Amsterdam vertolkte Willem de Vries in 2005 de rol van Juan uit Don Quichote van Massenet. Met het Zoroaster en het Utrechts Blazers Ensemble zong Willem de Vries de rol van Chou-En-Lai in de opera Nixon in China van Adams. Tijdens het Grachtenfestival in Amsterdam zong Willem de Vries in Gentlemans Island, een opera voor tenor en bariton van Horovitz. Willem de Vries was als Poeta te horen in de opera Viva la Mamma van Donizetti door het gezelschap van Opera Trionfo in de regie van Porgy Franssen. Ook zong hij de rol van Eisenstein in Die Fledermaus tijdens het Zomer Opera Festival in Alden Biesen (België). Bij Opera Zuid vertolkte hij in 2006 de rol van Graf Danilo Danilowitsch in Die Lustige Witwe van Léhar , Moralès in Carmen van Bizet, Marco in Puccini’s Gianni Schicchi en in 2008 Figaro in Rossini’s Il Barbiere die Seviglia. In seizoen 2009 / 2010 zong Willem de Vries bij Opera Zuid de rol van Ford in Falstaff van Verdi, Graf Almaviva in Le nozze di Figaro van Mozart, Peter in Hänsel und Gretel van Humperdinck en Conte Almaviva (Le nozze di Figaro Mozart) . In het voorjaar 2011 heeft Willem de Vries Papageno (die Zauberflöte) gezongen in het concertgebouw te Amsterdam en vertolkte hij de rol van Belcore (L’elisir d’Amore) in de productie van Opera Zuid.

Ook maakt Willem de Vries sinds 2008 mee deel uit van het ensemble “Frommermann”, bekend door hun optredens voor o.a. het 2006 Koninginnedagconcert op het Paleis Noordeinde en het 2008 AVRO Prinsengrachtconcert in Amsterdam met repertoire van de Comedian Harmonists. Hij verleende zijn medewerking aan de cd ‘Holland-America Line’ (ism Channel Classics), met Amerikaanse en Nederlandse muziek van de jaren 30 en 40 en de cd “Boum”welke laatste dit voorjaar zal worden gepresenteerd.
Willem de Vries is verder actief als oratorium- en liedzanger. Als solist werkte hij samen met dirigenten als Reinbert de Leeuw, Ed Spanjaard, Jos van Veldhoven, Peter Dijkstra en Erik van Nevel.