Martine Straesser begon haar opleiding aan het Sweelinck conservatorium te Amsterdam waar ze studeerde bij Charles van Tassel.
Vervolgens studeerde zij twee jaar aan de Royal Scottish Academy te Glasgow waar ze haar Masters degree in opera behaalde. Hierna was ze een seizoen lid van de operastudio Nederland (2000).

Al tijdens haar studie maakte Martine haar operadebuut in “ Il trionfo di Camilla” van Bononcini, een productie van het festival oude muziek o.l.v. Jos van Veldhoven .In Engeland en Schotland was zij te horen in o.a. Carmen,le nozze di Figaro en Haensel und Gretel.
In Nederland zong zij rollen in The rape of Lucretia (olv Richard Bradshaw) Oresteia van Xenakis en Phillip Glass` Akhnaton (Muziektheater Holands diep).
Bij de Nederlandse opera was Martine te horen in Writing to Vermeer van Louis Andriessen (in Amsterdam en New York) en Reves d` un Marco Polo van Claude Vivier (in de regie van Pierre Audi).

Martine zong de rol van Mrs, Quickly in Verdi` s Falstaff in een productie die een aantal theaters in Italië aandeed waaronder het befaamde Teatro Reggia di Parma.
In 2006 was zij te zien als Witwe Begbick in Mahagonny van Kurt Weill (opera aan het ij) en als de moeder in de opera Mavra van Strawinsky (opera zuid).

Op het concertpodium zong Martine o.a. bij het Brabants orkest (three shakespeare songs van Ton de Leeuw en Die Fledermaus) en de Nederlandse Bachvereniging (Isreal in Egypt o.l.v. Paul mc Creesh) en verder bij orkesten als Holland Symfonia en het Gelders orkest. In 2006 zong zij in het Concert-gebouw Amsterdam haar eerste Verdi Requiem.

Het afgelopen seizoen was zij twee keer te gast bij Opera Zuid, als La Frugola in Il Tabarro van Puccini en als Dorothee in Massenets Cendrillon.
Martine is een veelgevraagd soliste bij diverse oratoriumverenigingen in het land en heeft daarin een breed repertoire opgebouwd dat reikt van Bach tot Britten.

Tenor Falco van Loon begon al vroeg met zingen. Bij zijn eerste koor heeft hij al op jonge leeftijd ervaring mogen opdoen als solist. Falco studeerde aan de conservatoria van Enschede en Arnhem bij Annette Kleine, Harry van Berne en Lodewijk Meeuwsen. Deze opleiding rondde hij met goed gevolg in 2007 af. Daarna studeerde hij nog een jaar aan de Messiaen Academie en later volgde hij lessen bij Meinard Kraak en Frans Fiselier. Masterclasses werden gevolgd bij onder andere Marien van Nieukerken, Breda Zakotnik, Pierre Mak, David Wilson-Johnson, Bernard Loonen en Meinard Kraak. Momenteel wordt hij gecoacht door Gemma Visser.

Falco is in korte tijd uitgegroeid tot een veelgevraagd solist. Hij heeft reeds vele concerten gegeven met muziek uit diverse stijlen door de eeuwen heen. Naast het Weihnachtsoratorium en vele andere cantates van J.S. Bach oogstte hij met name veel succes met de rol van Evangelist in de verscheidene passies. Naast het repertoire van J.S. Bach zong Falco in diverse oratoriumwerken, waaronder het Requiem van Mozart, de Elias van Mendelssohn, het Stabat Mater van Haydn en Schubert, de Petite Messe Solennelle van G. Rossini en andere grote werken. Veel waardering kreeg hij bij zijn vertolkingen in de liedkunst en ander concertrepertoire, waaronder de Serenade en de Nicolas Cantate van B. Britten.

Sinds 2008 heeft Falco parttime een vaste aanstelling bij het Groot Omroep Koor. Daarnaast zingt hij regelmatig zowel solo als in koorverband bij verschillende professionele ensembles.

Geboren in Lissabon, Portugal studeerde Hugo Oliveira aan de Escola Superio de Musica bij Helena Pina Manique en Luis Madureira, en later aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Jill Feldman en Barbara Pearson, met een studiebeurs van het Calouste Gulbenkian Fonds.
In 2009 won Hugo Oliveira de eerste prijs bij de IIIe competitie van de Portugese Rotary Foundation. Ook in 2009 won hij de eerste prijs bij de Stichting Nederlandse Vocalisten Presentatie. Tevens was hij finalist bij the London Bach Society Competition.

Bij concert- en oratoriumwerken heeft Hugo Oliveira aan vele uitvoeringen meegewerkt.
De belangrijkste van deze werken zijn: Matthäus Passion, Johannes Passion, Marcus Passion en Weihnachts-Oratorium van J.S. Bach, Vespro della beata vergine door C. Monteverdi, Invitatórios e Responsórios de Natal door Casanoves, Matthäus Passion van Schütz, Messias, Nisi Dominus en Dixit Dominus van Händel, Christus en Lauda Sion door Mendelssohn-Bartholdy, Missa Nelson van Haydn, Stabat Mater van Haydn, Requiem, Mis in c-groot, en de Krönungsmesse door W. A. Mozart, Requiem van Duruflé en Fauré, Requiem van Brahms, Petite Messe Solennelle van Rossini. Tevens heeft hij als wereldpremiere de Cantata Verbum Caro van Nuno Corte-Real op zijn naam staan. Onlangs (april 2010) soleerde hij in Brittens Cantata Misericordium met het Gulbenkian Orchestra onder leiding van Fernando Eldoro.

Op het gebied van opera heeft Hugo o.a. de volgende werken ten gehore gebracht: Le nozze di Figaro van Mozart, The Triumph of Time and Truth (Time) van Händel, Venus en Adonis (Adónis) door John Blow (Adónis), Les malheurs d’Orphée van D. Milhaud (Orphée), Melodias Estranhas door António Chagas Rosa (Damião de Góis). Verder werkte Hugo mee in Wagner’s Lohengrin,(Dritte Edler) met het Radio Philharmonie Orkest onder leiding van Jaap van Zweden, zowel in het Concertgebouw Amsterdam als in Salle Pleyel in Parijs.
In D. Milhaud’s Les Malheurs d’Orphée zong hij de partij van Orphée met de Ebony Band in Parijs. Met de madrigaal-komedie La barca di Venetia per padova van A. Banchieri onder leiding van Gabriel Garrido en een co-productie van de Reisopera trad hij op in de grote zalen in Nederland en België.
Onder andere in 2006 soleerde Hugo Oliveira in Heinz-Karl Gruber’s opera Frankenstein, met het London Symphony Orchestra onder leiding van Francois-Xavier Roth. In juli 2010 zal Hugo Oliveira te horen zijn in de opera Un Retour van Oscar Strasnoy bij het prestigieuze Festival in Aix-en Provence.

Hugo Oliveira heeft gezongen met orkesten als het London Symphony Orchestra, het Gulbenkian Orkest, Les Concerts des Nations, Schöenberg Ensemble, Düsseldorf Symfonie Orkest, Radio Symphonie Orkest, etc. Verschillende uitvoeringen vonden plaats in belangrijke Europese concertzalen (Amsterdam, Londen, Parijs, Madrid, Barcelona) en bij verscheidene festivals in landen als Spanje, Frankrijk, Engeland, Nederland, België en Duitsland.
Hugo Oliveira heeft gewerkt onder leiding van o.a. de volgende dirigenten: Jos van Veldhoven, Laurence Cummings, Paul Dombrecht, Werner Herbers, Peter van Heyghen, Patrick Ayrton, Jaap van Zweden en Enrico Onofir, Peter Dijkstra, Fernando Eldoro.